Openluchtzwembad De Vrije Slag. Het slachtoffer verdween bij het pijltje, in baan 3. Foto: Google Maps.
In het Bennekomse openluchtzwembad De Vrije Slag is afgelopen juli een 44-jarige vrouw plotseling ‘verdwenen’ nadat ze vanaf een startblok in het water dook. De vrouw kwam na haar duik niet meer boven water en bleek ook onder water nergens meer te vinden. Dit terwijl de badmeester vrijwel direct nadat hij zag hoe de vrouw niet meer boven water kwam in het water sprong om haar te zoeken.
“Het was in de ochtend, om een uur of half acht, dan is er meestal maar een handjevol zwemmers aanwezig om baantjes te trekken”, vertelt Henk Grootheest (52) die al 22 jaar als badmeester werkt in het openlucht-sportzwembad van 50 meter en die ochtend dienst had. “Er waren op dat moment twee andere mensen aan het zwemmen, terwijl het slachtoffer zich vanaf het startblok op baan 3 aan het klaarmaken was om te gaan duiken. Ze dook met een startduik het water in, maar ze kwam niet meer boven. Ik zag meteen dat er iets mis was, want als het zo rustig is in het bad kun je zwemmers onder water goed zien, als een bewegende vlek onder het wateroppervlak. Maar ik zag niks bewegen onder water.”
Toen Grootheest naar de rand van het bad was gerend om zeker te zijn dat de vrouw echt niet onder water zwom dook hij meteen het water in. “Ik ging er vanuit onder water alsnog een lichaam te vinden, maar het bad was gewoon helemaal leeg, op die twee andere zwemmers na. Ik heb zeker zes keer een complete baan onder water gezwommen, heb uiteindelijk zelfs de overige zwemmers gevraagd mee te zoeken, maar het was alsof ze er nooit was geweest.”
Half in shock belde Grootheest 112 en stuurde de overige zwemmers het bad uit. In een afgesloten, leeg zwembad zocht hij samen met de politie en duikers van de brandweer nog uren naar het lichaam. “Je kunt op zo’n moment onmogelijk accepteren dat een lichaam zomaar in het niets verdwijnt, dus ik bleef er in geloven dat het lichaam, op een of andere onverklaarbare wijze, toch nog ergens werd gevonden. Uiteindelijk hebben we zelfs het complete terrein uitgekamd. We zochten ook in de kinderzwembaden, in de kleedkamers, de bosjes van de ligweides, alles hebben we ondersteboven gekeerd.”
Zelf begon Grootheest te twijfelen aan wat hij meende te hebben gezien, en hij was niet de enige: de politie verdacht hem er uiteindelijk van de verdwijning te hebben verzonnen. Gelukkig stond alles op tape: meerdere beveiligingscamera’s overzien het hele 50-meterbad. “Eerlijk gezegd wilde ik zelf ook de beelden zien omdat ik al net zo aan mijzelf twijfelde als de politie aan mij twijfelde. Maar de beelden logen niet: de camera had keurig geregistreerd wat ik zelf ook had gezien. Je zag die vrouw in het water duiken, daarna niets, daarna zag ik mijzelf naar de rand van het bad lopen en in het water duiken. Precies zoals ik de politie had verteld.”
De politie heeft de zaak officieel als ‘vermissing’ behandeld en afgesloten. Wel heeft de politie Grootheest later alsnog verhoord: ze verdachten hem van betrokkenheid bij de verdwijning en de camerabeelden te hebben gemanipuleerd. “Maar waar de politie zelf ook al snel op uitkwam is dat er in dat geval sprake zou zijn van een wel heel erg geraffineerde verdwijning, want die twee andere zwemmers konden als getuigen bevestigen dat ze die vrouw op dat startblok hadden zien staan en ook dat ze mij in het hebben zien duiken. Dus als ik al iets met die vrouw gedaan zou hebben dan moet ik haar in zeer korte spoorloos hebben laten verdwijnen om daarna die camerabeelden te manipuleren zonder ook maar een aanwijzing daarvan na te laten.”
Zelf denkt Grootheest dat de vrouw op in een parallel universum of een andere dimensie is verdwenen. “Mijn theorie is, en ik heb intussen veel onderzoek gedaan naar dit onderwerp, dat precies op die plek in het water een parallel universum of een andere dimensie de onze kruiste en dat die vrouw daar is ingedoken. Het klinkt raar, maar dat is wat voor mij vaststaat. En het zou me helemaal niets verbazen als dat de verklaring is voor meer onverklaarbare vermissingen, want die zijn er veel. Bovendien: het bewijs staat zwart op wit op video!”
Grootheest weigert sindsdien om ooit nog in baan 3 te zwemmen en is extra alert als mensen in die baan zwemmen, al helemaal als ze vanaf het startblok duiken. “Ik denk zelf dat het elk moment weer kan gebeuren en voel mijn hart een paar slagen overslaan elke keer als iemand in baan 3 zie duiken. Maarja, je kunt natuurlijk moeilijk het zwembad voorgoed sluiten vanwege een onverklaarbare verdwijning en noch mijn collega’s noch de directie gelooft in de theorie van een parallel universum. Ik ben eigenlijk al lang blij dat ze mij niet meer verdenken. Maar mij krijg je met geen 100 paarden ooit nog van dat startblok af, dat kan ik je wel vertellen!”
