De 43-jarige Steven Vlastuinen uit Genemuiden is afgelopen weekend naar eigen zeggen ‘belaagd door kleine wezens, een soort kabouters’. Volgens Vlastuinen waren de wezens niet veel groter dan ‘een vogel, zo groot als een merel’ en waren ze met een groep van ‘zeker 15 stuks’.
De ‘kabouters’ hebben Vlastuinen flink verwond aan zijn benen, twee wonden moesten worden gehecht, maar onduidelijk is waarmee hij precies is aangevallen. Vlastuinen zelf denkt dat het bijtwonden zijn.
“Het was zaterdagnacht iets na enen en ik kwam uit de kroeg. Op mijn looproute naar huis staat een pinautomaat van de Rabobank en ik wilde nog even pinnen omdat ik de volgende dag contant geld nodig had.
“Net op het moment dat ik mijn bankpasje in de gleuf wilde duwen hoorde ik beneden me een soort schril gekrijs, alsof een dier in doodsnood verkeerde. Ik dacht dat ik misschien op een muis of een vogel was gaan staan. Maar toen ik keek zag ik al die kleine wezens. Een soort kabouters, het waren mensjes, in miniatuurformaat, maar dan niet met baarden en puntmutsen enzo, eerder een miniatuur-mensenras.
“Nog voordat ik goed en wel doorhad wat me overkwam kropen ze via mijn benen omhoog, ze bungelden echt aan mijn broekspijpen. Toen voelde ik een geweldige pijn, alsof er duizenden haken ik mijn benen werden gestoken.
“Het werd, waarschijnlijk door de paniek en de pijn, zwart voor mijn ogen en ik moet flauwgevallen zijn want het volgende wat ik mij herinner is dat ik in een ambulance lig. Ik bleek enorme wonden aan mijn onderbenen te hebben opgelopen, ‘steekwonden’ dacht de dokter in het ziekenhuis, terwijl mijn beide enkels, nouja, daar lijken dus echt stukken vlees van te zijn afgebeten. De dokter houdt het in elk geval op een hondenbeet.”
Vlastuinen zegt genoeg tijd te hebben gehad om zijn minuscule aanvallers goed te kunnen bekijken. Het was bovendien licht genoeg door de verlichting boven de pinautomaat.
“Wat ik u zeg: precies mensen, maar dan in miniformaat. Ze waren te klein om ook hun gezichtjes te kunnen herkennen maar de lichaamsbouw was duidelijk die van een mens, kleine armpjes en beentjes, rechtop lopende wezentjes, met voldoende stemgeluid om flink te kunnen krijsen. Ze waren wel allemaal pikzwart, volgens mij droegen ze een soort zwarte gewaden, een soort mantels of capes, als middeleeuws monniken.”
Waarom hij werd aangevallen weet Vlastuinen niet. Zijn bankpas lag in elk geval nog naast hem toen hij door een voorbijganger werd gevonden, dus het was geen roofoverval.
De politie van Genemuiden laat weten dat op dezelfde plaats meerdere mensen zijn belaagd tijdens het pinnen maar dat geen van de slachtoffers kon of wilde verklaren door wie (of wat), er is dus ook nooit aangifte gedaan.
Vlastuinen denkt er het zijne van: “Ik denk dat die wezens een of ander hol of nest hebben in de buurt en ze agressief worden als ze worden gestoord, net als wespen. Wie weet leven ze wel in de pinautomaat zelf. Wat ik in elk geval zeker weet is dat ik nooit meer bij die bankautomaat ga pinnen.”
Mogelijk waren het z.g. geld-duiveltjes ! In Den Haag en Brussel zitten er ook héél veel !